Verslag toertocht FlevOnice
"Natuurijs"
Zaterdag 16 december is een groep IJCE leden, aangevuld met enkele niet leden, met de bus naar Biddinghuizen gegaan. Bij een temperatuur van rond het vriespunt hebben we op Flevonice op een ijstraject van 3km afstanden geschaatst tot wel 100km. Je kon meedoen aan een echte toertocht en elke ronde een stempel op de deelnamekaart laten zetten, maar je kon ook zelf de gereden rondes bijhouden. We hebben gereden onder bijna winterse omstandigheden bij een heldere, schone open lucht met zon. Slechts 2 buitjes kwamen over en dat was dan voor sommigen een goede reden om even naar binnen te gaan voor een kop koffie of iets te eten.
"Natuurijs" is het niet op het traject maar als je (weer) eens wilt meemaken hoe het is om te schaatsen in de natuur over een traject dat erg lijkt op de bevroren slootjes en vaarten van een echte schaatstoertocht dan is dit echt leuk om te gaan doen.
De organisatie zorgt er voor dat de scheuren die door het schaatsen ontstaan goed worden gemarkeerd met een rode V die op het ijs wordt gespoten.
Natuurlijk heb je linkse en rechtse bochten op het traject en blijkt dat bijna iedereen vooral alleen maar linkse bochten schaatst. Op de ijsbaan zouden we op de 30*60 baan ook kunnen gaan oefenen op het rechtsom rijden van bochten.
13 januari 2018 organiseert de toertochtcommissie weer een busreis naar Flevonice.
Als jij ook (weer eens) het natuurijsgevoel wilt ervaren van een toertocht dan graag zo gauw mogelijk inschrijven zodat de commissie weet of we met 1 of wellicht 2 bussen gaan.
Henri de Vreede
Flevonice: een goede mix van natuur en kunstijs
Op zaterdag 16 december gingen we met een (bijna) volle bus weer naar Flevonice met de ijsclub.
Recreatieve schaatsers schaatsen het liefst ‘van dorpje naar dorpje’ maar de laatste jaren werken de Hollandse winters niet erg mee om die wens te vervullen. Wat is er nou mooier dan het schaatsen over smalle vaarten, onder bruggen en bruggetjes door, over wijde meren met zwart spiegelend ijs terwijl je rondkijkend kunt genieten van vergezichten met kerktorens, bomenrijen, rietkragen en onderweg vastgevroren boten en bootjes, al of niet met winterdek en gestreken mast ziet liggen. En niet te vergeten af en toe klunen om een obstakel te omzeilen en onderweg aanleggen bij een ‘koek en zopie’. Als er natuurijs is dan kun je dat in Nederland ook bijna overal van Groningen tot Zeeland en van Noord-Holland tot Limburg.
Maar... dat kan ook bij Flevonice, sterker nog, daar krijg je als extra’s nog de voordelen van kunstijs en een ijsbaan bij: Van begin december tot en met februari kun je er schaatsen op een baan met een lengte van 3 km die slingert door een gebied met, inderdaad, vergezichten, bomenrijen, rietkragen, boerderijen en kerktorens in de verte. En ‘koek en zopie’ onderweg maar ook bij het eindpunt en volop gelegenheid om te eten en te drinken, te douchen, uit te rusten. En ook muziek, telkens als je na een ronde van 3 km het startpunt passeert, klinkt er een Hollandse hit, een top 40-nummer of een ‘gouwe ouwe en wordt je bijgepraat over nieuws en weer.
En nu terug naar het IJCE-initiatief. Om half 8 startten we met een touringcar vanaf de parkeerplaats bij het IJssportcentrum en na ruim 2 uur rijden en enkele keren stoppen voor opstapplaatsen in Liempde, Vught en Zaltbommel waren we om + 10 uur in de Flevopolder bij Biddinghuizen. Oppassen bij het uitstappen want het was er glad door de nachtvorst, een groepsfoto maken en met onze entreekaarten, die we in de bus al hadden uitgereikt gekregen door Peter en Petra, naar binnen. Peter had in de bus al verteld over de omstandigheden die we konden aantreffen: buitentemperatuur 3 graden, gevoelstemperatuur -4 graden (wat best mee viel met het winterzonnetje erbij) en ijskwaliteit een 7.
Er is een groep van IJCE die telkens als ze er komen de 100 km wil schaatsen (34 rondes) en die gaan, sommigen in clubkleuren, ‘en groupe’ over het ijs, telkens wisselend van kop en na elke 5 rondes even pauzerend. Wie wil kan aansluiten en wie het kalmer aan wil doen probeert bij een ander groepje aan te sluiten of gaat in zijn eentje de strijd met ijs en wind aan.
Als je wilt kun je ook extra inschrijven met stempelkaart, koek en zopie-arrangement zodat je ook nog een herinnering overhoudt aan je dag, naast de gebruikelijke spierpijn en stramme ledematen (geldt voor mij, hoeft zeker niet voor iedereen zo te zijn).
Na een prachtige schaatsdag met veel zon en slechts 2 buitjes stapten we om 4 uur weer in de bus om, zoals dat heet, moe maar uiterst voldaan, de thuisreis te beginnen.
En voor wie bovenstaande ook eens mee wil maken of zich nog extra wil voorbereiden op een geplande Weissenzeetocht of voor die ouderwetse Hollandse winter die nu eindelijk weer eens gaat komen: De volgende Flevonice-trip van onze ijsclub is op 13 januari 2018. Houd het nieuws daarover in de gaten via de website.
Tenslotte nog een woord van dank aan Peter, Petra, Jos en Michelle voor de voortreffelijke organisatie van deze schaatsdag.
Jan van Zutphen