IJCE en de Olympische Spelen
Als sportliefhebbers hebben we natuurlijk allemaal de verrichtingen van onze sporters tijdens de Olympische Spelen nauwkeurig gevolgd. En we waren plots allemaal fan van ons Femke en onzen Harrie.
Wat maar weinigen van ons weten dat er een voormalig lid van onze vereniging aan de spelen heeft deelgenomen. En hoe!
Ik heb er mijn aantekeningen nog maar eens op nageslagen. In 2007 werd zij, want het is een zij, nog achtste bij clubkampioenschaappen en was haar oudere zusje Simone nog de winnares in deze klasse. We hebben het over de pupillen meisjes tot 12 jaar bij het marathonschaatsen van onze vereniging. In 2008 schuift ze al weer een paar plaatsjes op: ze wordt zesde.
Maar dan gaat het snel. In 2009 wordt ze eerste voor haar zusje in dezelfde klasse. En in 2019 herhaalt ze dit stoute stukje. De concurrentie wordt voortaan naar huis gereden.
Bij de ijsclub slaan we elkaar op de schouders. We hebben er weer eentje. Het lijkt erop dat een soort tweede Irene Wüst op de kunstijsbaan in Eindhoven onder de vlag van de Ijsclub Eindhoven wordt geboren.
Samen met haar moeder Stella en haar andere sportende zusjes zijn ze vaak op de ijsbaan te vinden. Hun woning aan de Pasteurlaan is immers op een worpafstand van de ijsbaan gelegen.
Een sportieve familie en ook moeder Stella schaatst volop mee en schiet de club te hulp als het nodig is. Dit moet een langdurige relatie opleveren.
Maar dan verandert er iets. Als het schaatsseizoen voorbij is liggen op het naast gelegen sportpark groene grasmatten uitdagend op bespeling te wachten. Als sportief meisje fiets je natuurlijk een keer door het sportpark dat nog dichterbij is dan de ijsbaan. En dan maak je kennis met een echte meisjes-zomersport: hockey. Niet meer op zaterdag vroeg opstaan in de vrieskou. De keuze is dan gemakkelijk te maken. Ze gaat zich toeleggen op het edele spel met die harde bal en de stick.
Kleine meisjes worden groot. Ze gaan studeren en verdwijnen uit beeld. Via OranjeRood komt ze uiteindelijk bij SCHC, een vereniging in het Westen des lands terecht.
En dan gaat het snel. Ze valt op door haar trefzekere optreden in de achterste linie. Het Nederlands elftal gaat naar Parijs en Onze IJC-er is een vaste keuze. Onder nummer 5.
Haar zelfverzekerdheid krijgt een knauw als ze tijdens de poule een gemakkelijke bal laat wegspringen en de tegenstander scoort. Ook schaatsers vallen wel eens. Het herstel is fabuleus.
We weten allemaal hoe het afgelopen is. Lisa Post houdt Nederland overeind en gaat met de gouden medaille naar huis.
Thijs heeft het met genoegen aanschouwd: dat kleine meisje, dat kleine daebberke dat het op de schaats zo leuk deed, is een grote mevrouw geworden. Proficiat Lisa.
Thijs van het natuurijs.